Kiedy dziecko zaczyna gryźć innych

Gryzienie w żłobkach jest dość powszechnym problemem występującym u coraz większej liczby dzieci. Jego skutki są bardzo dotkliwe: zarówno ze strony fizycznej jak i emocjonalnej.

Z tego względu bardzo ważne jest podjęcie odpowiedniego działania we wczesnym etapie rozwoju dziecka, aby skutecznie zapobiegać występowaniu gryzienia w przyszłości

Gryzienie jest sprawą złożoną i niepokojącą ze względu na jego dotkliwe skutki: rany, siniaki, zaczerwienienia.

Dzieci, które gryzą, boleśnie ranią swoich rówieśników, niepokoi to zarówno rodziców jak i opiekunów. Dzieci, które zostały pogryzione albo zaczynają unikać gryzących lub wręcz naśladować te same zachowania i bronić się w ten sam sposób.

Powtarzające się sytuacje gryzienia prowadzą do wyuczonego nawyku radzenia sobie z trudną sytuacją.

Dziecko zaczyna spostrzegać gryzienie jako jedyny sposób obrony przed dziećmi oraz sytuacjami, których nie akceptuje.

Kilka uwarunkowań rozwojowych, najczęstsze przyczyny gryzienia:

1. Gryzienie eksperymentalne:

Występuje u niemowląt między 4-12 miesiącem życia, jest to sposób poznawania świata poprzez wkładanie przedmiotów do ust. Dziecko może je kąsać poznając strukturę- w tej sytuacji lepiej dawać dziecku przeznaczone do tego przedmioty-gryzaki lub jeśli jest starsze twardsze warzywa np. marchewkę.

2. Gryzienie z powodu frustracji:

Występuje wtedy gdy maluch nie jest w stanie poradzić sobie z zaistniałą sytuacją ( często u dzieci z opóźnionym rozwojem mowy, które nie potrafią werbalnie przekazać swoich odczuć).

Dopóki dziecko nie nauczy się zgodnie współdziałać z grupą, wykonywać poleceń opiekunów, nie będzie akceptować zasad i reguł obowiązujących w grupie, nie zaakceptuje rozłąki z rodzicami- może reagować gryzieniem na polecenia, prośby żądania innych dzieci z grupy; zwłaszcza podczas zabaw dowolnych- luźnych, kiedy powstaje sporo sytuacji konfliktowych np. o zabawkę, zainteresowanie, itp.

3. Gryzienia z poczucia bezsilności:

Występuje w sytuacji, z którą dziecko nie radzi sobie emocjonalnie lub chce objąć władzę nad innymi np. rówieśnikami, rodzicami.

Może pojawić się u dzieci młodszych, które chcą podporządkować sobie starsze rodzeństwo lub rówieśników.

– upewnij się, że dziecko ma zaspokajane potrzeby bezpieczeństwa nie jest wyśmiewane, nie jest obiektem zaczepek.

– wyjaśnij sytuację większym lub starszym dzieciom, pomóż im sprawiedliwie rozwiązywać spory, jeśli wystąpi gryzienie, zależy natychmiast go zabronić. Następnie zabierz swoje dziecko z grupy, zostań z nim i pomóż mu się uspokoić

4. Gryzienie z powodu stresu, niezaspokajanych potrzeb psychicznych:

Występuje, gdy dziecko znajduje się pod wpływem silnego emocjonalnego stresu, może być objawem cierpienia, bólu, poczucia nieszczęścia, zmartwienia, złości, porzucenia, opuszczenia itp.

– w tej sytuacji zorientuj czy zaspokajasz wszelkie potrzeby psychiczne- miłości -bezpieczeństwa- przynależności.

Jak żłobek radzi sobie z takimi zachowaniami:

1. Rozdzielamy dzieci na małe podgrupy kilkuosobowe, skracamy czas zabawy w licznej grupie

2. Mamy możliwość nadzorowania zabawy małych grup, reagowanie na bieżąco na nieakceptowane zachowanie

3. Jeśli gryzienie wystąpi dajemy wyraźny werbalny przekaz, sprzeciw „Nie wolno gryźć, nie ma na to zgody, nie pozwalam ci gryźć, zakazuje gryzienia”- komunikat jest pozbawiony abstrakcyjnych dla dziecka zwrotów typu- nie gryź to boli

4. Jeśli istnieje taka możliwość staramy się odseparować dziecko od wydarzenia, miejsca, zabawy, zostajemy z nim i pomagamy mu się uspokoić, wyciszyć

Jak rodzic powinien reagować, gdy jego dziecko gryzie:

Gdy twój maluch kogoś ugryzie, reaguj stanowczo, lecz spokojnie. Pokaż mu, że nie pochwalasz takiego zachowania i nie pozwolisz mu na dalszą zabawę, gdy coś takiego zrobi. Bardzo istotne jest opracowanie akceptowanych społecznie, adekwatnych sposobów postępowania w różnych sytuacjach, z którymi dziecko może się spotkać. Jeśli gryzienie powtarza się, warto zasięgnąć porady lekarza lub psychologa.

Co mogę zrobić, jeśli moje dziecko gryzie inne dzieci?

1. Powiedz swojemu maluchowi, że nie akceptujesz takiego postępowania, wyjaśnij dlaczego, używaj stanowczego tonu. Powiedz, że gryzienie jest zakazane- jeśli rozmawiasz z dzieckiem po 3rż należy powiedzieć, że jest bolesne.

2. Daj przykład innego zachowania, które może zastąpić gryzienie. Jeśli gryzie wtedy, kiedy jest złe, wytłumacz, że zamiast to robić, powinno przyjść do Ciebie i powiedzieć o co chodzi, a Ty mu pomożesz. Dziecko, które ma mniej niż 18 miesięcy, może potrzebować zabawki, którą wolno mu gryźć (gryzaka).

3. Działaj profilaktycznie spróbuj zapobiec gryzieniu jeszcze przed jego wystąpieniem.

4. Nie używaj sposobu- „Jak ja Cię ugryzę to wtedy też Cię boli”. To pokazuje mu, że kąsanie jest nadal akceptowane i dozwolone (mama może, to ja też). Nie gryź go na niby podczas zabawy, to pokazuje, że skoro w domu bawię się tak z mamą w żłobku również potraktuje to jako zabawę.

Ważna informacja

Ugryzienie powoduje, że dorosły zaczyna zwracać uwagę na malucha gryzącego, co bardzo go cieszy. Znajduje się on wtedy w centrum zainteresowania a cała uwaga dorosłych skupiona jest tylko na nim, dzieciom, którym brakuje wspólnego czasu z rodzicami lub większego poświęcania uwagi zaczynają traktować gryzienie jako nawyk, sposób osiągania własnych celów.

Zajmowanie się osobą pogryzioną a ignorowanie gryzącego jest często dobrym sposobem na oduczenie tego zachowania.